UCHWAŁA NR XXIV/184/97
UCHWAŁA NR XXIV/184/97
RADY MIEJSKIEJ W JANIKOWIE
z dnia 25 kwietnia 1997 roku.
w sprawie ustalenia szczegółowych zasad wykonania czynności wypalania słomy i pozostałości roślinnych na polach
Na podstawie art. 40 ust. 3 ustawy z dnia 8 marca 1990r. o samorządzie terytorialnym (Dz.U. Nr 16, poz. 95 z późniejszymi zmianami) oraz art. 13 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o ochronie przeciwpożarowej (Dz.U. Nr 81 poz. 351) i § 69 ust. 1 i 2 Rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 30 listopada 1993 roku w sprawie ochrony przeciwpożarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów (Dz.U. Nr 92, poz. 460)
Rada Miejska
uchwala, co następuje:
§ 1.
Postanowienia ogólne
- W
ypalanie słomy i pozostałości roślinnych na polach zwane dalej "czynnościami wypalania", jest dopuszczalne w odległości co najmniej:
- 150 m. od lasów oraz zboża na pniu,
100 m. od dróg publicznych i torów kolejowych, instalacji gazowej i kanalizacyjnej, zabudowań i miejsc ustawienia stogów i stert.
30 m. od urządzeń i przewodów elektrycznych.
Właściciel, użytkownik, dzierżawca pola, na którym dokonywana jest czynność wypalania obowiązany jest do zapewnienia stałego nadzoru miejsca wypalania i ponosi odpowiedzialność za ewentualne skutki czynności wypalania.
Czynności wypalania należy wykonać w sposób nie powodujący zakłócenia w ruchu drogowym.
Zabrania się dokonywania czynności wypalania:
- w dwóch i więcej miejscach jednocześnie,
- w przypadku ogłoszenia na terenie gminy" klęski żywiołowej,
- w niesprzyjających warunkach pogodowych.
§ 2.
Warunki bezpieczeństwa w miejscu wypalania.
Czynność wypalania powinna być wykonywana na gruncie i podłożach niepalnych.
Wokół wyznaczonych miejsc wypalania należy wykonać i utrzymać zmineralizowana powierzchnię o szerokości co najmniej 2 m w odległości od ich obrysu, pozbawione, materiałów palnych,
W odległości 10 m od miejsca, gdzie wykonuje się czynność wypalania powinien znajdować się sprzęt umożliwiający skuteczną likwidację wszelkich, źródeł pożaru.
Punkt ze sprzętem powinien być wyposażony co najmniej w 2 beczki z woda o pojemności po 2.00 l każda i 4 wiadra.
Dopuszcza się stosowanie innego środka gaśniczego niż woda, przeznaczonego do gaszenia pożarów grupy A (w których, występuje zjawisko spalania żarowego).
Zamiast podręcznego sprzętu gaśniczego miejsce wypalania można - na warunkach ustalonych, między zainteresowanymi stronami - nadzorować jednostka Ochotniczej Straży Pożarnej. Nadzór jednostki OSP nie zwalnia właściciela (użytkownika, dzierżawcy, zarządcy} pola od odpowiedzialności określonej w § 1 pkt 2 uchwały.
§ 3.
Organizacja wypalania
Przed rozpoczęciem czynności wypalania, właściciel, użytkownik, zarządca, dzierżawca pola jest obowiązany:
- ocenić zagrożenie pożarowe w rejonie, w którym wypalanie będzie wykonywane,
- ustalić rodzaj przedsięwzięć mających na celu niedopuszczenie do powstania i rozprzestrzeniania się pożaru lufa wybuchu,
w przypadku nieobecności wyznaczyć osobę odpowiedzialną za zabezpieczenie miejsca wypalania, za przebieg oraz zabezpieczenie miejsca po zakończeniu wypalania,
nie używać materiałów niebezpiecznych pożarowo do zapałania i rozniecania słomy i pozostałości roślinnych,
zawiadomić miejscową jednostkę Ochotniczej Straży Pożarnej a w miejscowościach, w których nie ma OSP - sołtysa.
W celu przeprowadzenia czynności wypalania w przypadku zwózki słotny i pozostałości roślinnych, należy wyznaczyć miejsce o powierzchni nie większej niż 10 m2.
Zgromadzona słoma i pozostałości roślinne nie mogą być składowane na wysokości powyżej jednego metra od poziomu terenu.
Wypalanie słomy pokombajnowej oraz innych pozostałości roślinnych (bez zwózki) może odbywać się na obszarze do 2500 m2.
Czynność wypalania może być prowadzona na obszarze większym niż podany w pkt. Z i 3, pod warunkiem podziału terenu na sektory.
Wielkość jednego sektora nie może przekraczać norm ustalonych w pkt. 2 i 3, a granice poszczególnych sektorów muszą mieć zmineralizowaną powierzchnię pozbawioną materiałów palnych.
Wypalanie może odbywać się tylko w jednym sektorze. Wypalanie następnych sektorów może być prowadzone po uprzednim zakończeniu wypalania w sektorze poprzednim i całkowitym wygaszeniu ognia.
Odległość pozostałej słomy i pozostałości roślinnych od miejsca wypalania nie może być mniejsza niż 3 m.
§ 4.
Postanowienia końcowe.
Wykonania uchwały powierza się Zarządowi Gminy.
Uchwała wchodzi w życie z dniem 1 czerwca 1997 roku po jej uprzednim ogłoszeniu w sposób zwyczajowo przyjęty. |
Wytworzył: Dawid Łukowski (30 lipca 2003)
Opublikował: Dawid Łukowski (30 lipca 2003, 08:28:20)
Ostatnia zmiana: brak zmian Liczba odsłon: 537 |
|